In februari 2015 beklom ik de Aconcagua. Met 6.962m de hoogste berg van Zuid-Amerika, en 
hoogste punt dat ik ooit bereikt heb. Best pittig enzo, maar dit blog gaat over wijn. Maar ga gerust eens naar mijn wandelweblog http://wandelweblog.nl/, waarin uitgebreid de voorbereiding en reis naar deze berg beschreven is. Voor dit blog belangrijk: de reservedagen die je bij zo’n expeditie inplant hadden we niet nodig en zo konden we met de groep mooi een dag enkele bodegas nabij Mendoza bezoeken.
Toen we deze tour deden was mijn wijnkennis beperkt tot dat de chardonnay en malbec daar voornamelijk groeide en dit resp. wit en rode wijn voortbracht. En proeven deden we allemaal op of het lekker was of niet. Belangrijkste wat ik geleerd heb is dat ik Chardonnay en Malbec erg kan waarderen. Ter plaatse geïnformeerd naar een privé tour voor onze groep (10 personen), maar dit bleek belachelijk duur te zijn. Het alternatief was een soort van hop-on hop-off bustour, deze dus: http://www.busvitivinicola.com/. Een minivan reed van bodega naar bodega. Je kocht hier voor een schappelijke prijs een dagkaartje voor. De dag van de week bepaalde welke route(s) de minivan reed. In iedere bodega betaalde je nog enkele pesos voor een korte tour en proeverij. Maar dit was veel voordeliger dan de privé tour. Ook was een stop bij een bodega met restaurant rond lunchtijd ingepland. Erg handig. Ik weet niet meer welke bodega dat was, maar wel dat wat extra wijn bij het eten makkelijker verkrijgbaar was dan nog een extra flesje water. Het bezoek is even geleden, maar ik herinner me drie bodegas nog:
– Catena Zapata (http://www.catenawines.com/). Wellicht wel bekend, wordt verkocht bij o.a. Gall&Gall. Prima Chardonnays en Malbecs, waar ik zo nu en dan nog wel eens een flesje van koop. Maar wat een immense en luxe piramidevormig complex was deze bodega, en overal waar je keek wijngaarden. Indrukwekkend, maar wel massaal. Bezoeken van kleinere bodega’s (zie hierna) gaat mijn voorkeur toch wel naar uit.
– 
Benegas (http://www.benegaswinery.com/). Deze bodega maakt prima wijnen, en exporteert deze nauwelijks, en alleen binnen het continent. Dus niet in Europa verkrijgbaar. Bezoeken van deze relatief kleine bodega is de moeite echt waard. Ik kocht er een exclusieve en stevige Malbec waar maar paar duizend per jaar van werden gebotteld, en heb deze enkele maanden later bij ’t haardvuur met een stuk pure chocolade erbij opgedronken.
– Clos de Chacras. Een m
ooi gelegen bodega, met interessante wijnen, waar we ook een rondleiding in de wijngaard zelf kregen. Het was de laatste bodega op onze tour, en met redelijk veel wijn in de man, was de wijsheid van proeven en om het te herinneren vervlogen.