Moezel

Moezel, zoete witte meuk!? Das war einmal. Inmiddels wordt meer dan 50% droge witte wijn van hoofdzakelijk Riesling geproduceerd. En de steile hellingen direct langs de moezel staan vol met wijnranken. Nou ja, dit kun je allemaal in een wijnboekje ook lezen. Maar dit echt zien en ervaren is zeer aan te raden voor een (korte) vakantie op niet al te ver rijden van Nederland.

Wij verbleven een midweek op het Landalpark Mont Royal. Hiervanuit maakten we de nodige wandelingen, maar maakten ook een paar wijnstops.

De eerste wijnexcursie ging naar Traben-Trarbach, waar we de wijnkelders bezochten. Deze inmense kelders onder een groot deel van de stad waren indrukwekkend om te zien en mee te maken, zie https://www.unterwelt-ausflug.de/stadsdeel-trarbach.htm voor meer informatie en openingstijden.

Onze wandeling de volgende dag ging naar het wijndorp Kröv. De wandeling ging door het bos en tussen de wijnranken door. Het dorp leek die dinsdagochtend uitgestorven. We liepen via het wijn-leer-pad terug de berg op naar het Landal park.

Vanuit Traben-Trarbach is het een flink stuk rijden of fietsen langs de krongkelende Moezel naar het bekend Bernkastel-Kues. Maar wij liepen er nagenoeg rechtdoor heen. Een wandeling van zo’n 1,5 a 2 uur met een hoogteverschil van enkele honderden meters: prima te doen. Natuurlijk een erg toeristische bedoeling in Bernkastel-Keus, maar we zijn er geweest!

In Traben bezochten we ook nog het vinorellum van Weingut Axel Emert. Een leuk ondergronds wijnmuseumpje (gratis toegankelijk) en de mogelijkheid tot proeven van hun wijnen (en kopen uiteraard).

Ook kwamen we tijdens een wandeling door Trarbach langs Weingut Storck. De vrouw ontving ons super vriendelijk en liet ons met trots proeven wat wij wilden. Gelukkig konden deze wijnen ons zeker bekoren, vooral de Riesling Spätlese Trocken 2017 block uit in zijn frisheid. Daarvan hebben we dan ook enkele flessen gekocht.

We sloten ons bezoek aan de Moezel in (luxe) stijl af met een bezoek aan Markus Moliter. Hier deed ik een proeverij waarbij je negen wijnen kunt kiezen, of je laten adviseren, te proeven. Hierbij werd veel verteld over het wijnmaken en vooral de verschillende wijngaarden (Lagen) van Markus Moliter verspreid langs de Moezel. En wat deze Lagen met de kwaliteit van de wijnen doet. Het waren de 2017 Schiefersteil en 2017 Alte Reden Mosel die me goed bevielen. De eerste blinkt uit in frisse zuren, de Alte reben duidelijk iets complexer.

Beide wijnen kunnen nog prima even bewaard blijven, wat ik dan ook doe (zie mijn blog over wijn bewaren). Daarnaast ook nog complexere, maar ook veel duurdere wijnen mogen proeven. Vooral de Eiswein was helder, zuiver, zoet maar toch ook fris door de nog aanwezig zuren.

VERVOLG (2024)

Bovenstaande beschrijft een bezoek in mei 2019. In 2024 verbleven we – op doorreis van de Elzas naar Zuid-Limburg – een lang weekend in Longuich, direct aan de A1 nabij Trier. De keuze voor deze plaats was gebaseerd op dat ie echt direct aan de A1 lag, en we vonden via booking een leuk appartementje bij Weingut HansJosten. Echt een aanrader om te verblijven op dit wijngoed, en TIP om direct te boeken want dat is stuk goedkoper. Vanuit het Wijngoed fietsen we een dag langs de Mosel Radweg naar Piesport en terug, en bezochten we de andere dag Trier. Een leuke stad met mooie wijnterrassen. Maar bovenal zullen de wijnen van HansJosten me bij blijven. Echt goede wijnen, voor eigenlijk te lage prijzen, maar daarover hoor je mij niet klagen 😉

Weingut HansJosten is een familiebedrijf, en al het werk wordt ook door de familie gedaan. Dit verklaard ook waarop de wijnen zo scherp geprijsd kunnen blijven worden. We proefden er menig wijn. Ook van oogst ’23, eigenlijk nog te jong en vaak net gebotteld. Maar ja ’22 was uitverkocht.

Het bottelen van de wijnen wordt ‘pas’in mei/juni gedaan. Dat vindt hij beter voor de kwaliteit. De meeste wijnmakers bottelen eerder. Verder werd me verteld dat ook in de Mosel niet alles koek en ei is. De suzuki vlieg is daar ook een plaaggeest. Op moment dat je eerste aantasting ziet, is het twee dagen later over en is alles nagenoeg aangetast door dit venijnige beestje dat haar eitjes in de druiven legt. Ik wist niet dat het zo snel ging. De vorst van dit voorjaar, eind april, sloeg ook de Mosel keihard toe. De schade wordt op zo’n 70% geschat. Je zag het ook in de wijngaarden, van een afstand ziet het er mooi en groen uit. Maar als je dichterbij kwam zag je veel minder druiven dan gebruikelijk hangen.

Ook vertelde de wijnmaker ons over dat Moezel wijnen in 1900 duurder waren dan de Bordeaux wijnen. Maak in de jaren ’70 was dat wel anders met al die zoete Riesling meuk (lees: van matige tot slechte kwaliteit).

Tegenwoordig is er gelukkig weer focus op goede wijnen (klasse i.p.v. Masse), en kun je voor goede wijnen zeker die kant op gaan. Of ze in Nederland kopen, dat gaat niet met de wijnen van HansJosten, die verkoop ze alleen aan huis en enkele lokale restaurants.

Dan de wijnen. We proefden er behoorlijk wat. Maar enkele die ik zeker wil vermelden zijn:
–RIESLING MAX, 2023. Mooie droge Riesling. Nog wel te jong, over 2 tot 4 jaar drinken. Veel smaak en lengte. Natuurlijke vergisting gedurende 2-3 weken.
– Roter Riesling, 2023. Bijzondere droge wijn. Bij eten. Van Riesling kloon. Peer, rode appel en mooie zuren.
–Blanc de Noir, 2022. Van spätburgunder, direct afgelopen sap (geen persing, geen koolstof om kleur weg te nemen), van restant wordt de rosé gemaakt (die 1-2dgn op schillen). Bij eten, mooie aardse toon.
–Weisser Burgunder trocken, 2023. Ook nog te jong, pas 8 wk’en op fles. Maar hele goede wijn. Appel, peer, rond. Kooptip voor maar 7,50 per fles.
…en als we het dan toch over een kooptip hebben, ik vind Dornfelder meestal wat simpel en licht, maar deze is geweldig voor maar 6,50:
–Dornfelder, 2018. Een mooi jaar met veel zon. Heerlijke droger rode wijn. 3 jr gerijpt op 3-4jaar oude barriques. Rode vruchten, mooie lichte rijpe tannine.